WATER - Zee en rivier in glaskunst - Glaskunst als graf en urn steen, urn, mini urn en gedenkobject

WATER – Zee en rivier in glaskunst

Glaskunst als grafsteen, urnsteen, urn, mini urn en gedenk object

Ik durf hier rustig te schrijven dat ik ruim 25 jaar geleden één van de eersten was die glazen objecten voor grafmonumenten maakte. In het begin heel voorzichtig in glas mozaïek en al vrij snel daarna kwam er vragen naar grotere en  “losse” kleine glazen objecten die de familie op de steen wilde verlijmen.

En zo gebeurde het ook met de 1e vraag naar een kleine “rivier” die een familie graag als mini urn wilde hebben. Het basis idee was er vrij snel en daarna begon de technische uitdaging om de rivier ook daadwerkelijk als water te laten stromen. Het heeft de nodige tijd gekost maar na enige tijd kreeg ik er handigheid in en begon ik steeds vaker een rivier of een zee te maken. ik was immers de 1e glaskunstenaar die dit deed. 

In de jaren erna begon ik ook steeds “abstractere” objecten te maken. Dus niet enkel de eenvoudige vaak kinderlijke vorm maar glasobjecten waar de kleuren van het water speels in elkaar overliepen. 

Sinds 2000 maak ik dus een rivier en zee in allerlei soorten, maten en uitvoeringen. Van zeer groot tot heel klein. Het gaat mij immers om het verhaal van de familie. Dit mag ik vertalen in vorm en beeld. 

Hieronder laat ik u een groot aantal foto’s zien van uitgevoerd werk met het verhaal erbij dat ik in het glas wilde vertellen. ik heb geprobeerd het in een zo logisch mogelijke volgorde te zetten en ik hoop dat u het met deze volgorde eens kunt zijn.

Mijn werk op deze pagina  wil ik met delen om u aan het denken te zetten en ik vraag u vriendelijk het niet door een ander te laten kopiëren. Helaas gebeurt dit namelijk de laatste jaren zeer vaak en ik vind het bijzonder vervelend dat bepaalde glasmensen (en ik noem hen bewust geen collega) mijn ontwerpen nodig hebben om iets in glas te maken. 


Abstract hart in de urn steen

Ze was altijd zo lief geweest. Zo zorgzaam en invoelen, voor iedereen in haar omgeving. Kinderen waren hun niet gegund dus zijn vouw had haar aandacht aan alle kinderen in de buurt gegeven en alle kinderen op haar werk.  Ze was 35 jaar onderwijzers op een basis school geweest.

Wilt u verder lezen – klik dan hier







Een warme rivier

Een rivier zou het mogen worden. Een warme rivier die het leven van hun moeder zo symboliseerde. Maar wel in de warme zonnekleuren die zo bij haar pasten.

In 1e instantie wilde de familie geen zwarte graniet gebruiken omdat dit voor hun gevoel niet klopte. Echter toen ik hen de verschillen liet zien tussen een gevlamde steen met het rode glas en de zwarte steen waren ze om. Met het zwarte zou iedereen alleen maar naar de warme rode rivier kijken. En daar ging het immers om.

En moeders naam is op een grote staande glasplaat gekomen. En die was helemaal kleurloos.


Blauwe water symbolen op het grafmonument

3 blauwe figuren in fusingglas. De figuren zijn alle drie zeer abstract vormgegeven.

De figuren stellen het gezin voor. Moeder is overleden en voor haar is de steen.

De 3 figuren zijn vader en kinderen. Op de steen verlijmd waardoor zij nog steeds één geheel vormen.

De eenheid van het gezin.







De rivier van glas 

Een blauwe rivier moest het worden. Daar waren ze heel duidelijk over. Want een rivier stroomt en heeft nooit een einde. Soms is het water woest en dan weer kalm. Het is altijd in beweging.

En juist dat paste zo mooi bij hun kind.

De combinatie met de zwarte graniet vond moeder heel fraai, dit paste haar wel.







Waterval van glaskunst

Mevrouw belde om een dag af te spreken waarop zij en haar gezin konden komen. Ze waren doorverwezen door de steenhouwer en deze had zeer warm over mijn werk gesproken. Haar broer was onlangs overleden en ze wilde graag een mooi en passend monument voor hem. Hij was meervoudig beperkt geweest en als kinderen al hadden ze een goed contact met elkaar gehad. Ook haar eigen kinderen hadden hun oom altijd kunnen “lezen” en hadden vaak met hem gestoeid en gespeeld.

Wilt u meer lezen - klik dan hier







Rivier van glas over steen als urn

De bergbeek die door het dal slingert. Donker en mysterieus. Geen begin en geen einde.

Dat was de vraag.
En het werd een rivier van glas die in driedimensionale vorm over een aantal ruwe steenbrokken slingert.











Zon in de zee – glaskunst voor het grafmonument

Mevrouw kwam samen met haar jongste zoon mijn atelier binnen gewandeld. Ze hadden via de Whatsapp contact gezocht en na wat heen en weer geapp was het gelukt een afspraak te maken.

Het verhaal dat zij vertaald wilden zien zou heel eenvoudig zijn vertelden ze. Een ondergaande zon in de zee moest het worden.  

Nadat ik de nodige ontwerpen had gemaakt heeft de familie dit ontwerp gekozen. 






Rivierlandschap in glas – gedenken in glaskunst

De familie wilde graag een gedenkobject voor thuis. Er liep een riviertje bij de boerderij langs en hun broer  had daar vaak zitten vissen. En daar hadden ze hem ook gevonden, met zijn hengel naast hem liggend.

Hun broer was gecremeerd en op het land uitgestrooid want hij had vaak gezegd dat hij één met het land was. Ze vonden het dus heel logisch om hem er ook daadwerkelijk één mee te maken. 

Na het 1e proefstuk kreeg een accoord van de gehele familie en uiteindelijk heb ik 7 cirkels van het landschap gemaakt. allemaal familie en toch allemaal weer anders, zoals een echte familie ook is. Eén is op reis naar de VS gegaan en een ander naar Australië. De rest is in de buurt van “het land” gebleven. 


Waddenzee als glazen urnsteen
Meneer wat aan de Waddenzee opgegroeid. Een echt kind van de zee. De familie wilde dus graag een urnsteen waar de Waddenzee heel duidelijk in voor kwam. 

Hun steenhouwer zocht contact met mij en na veel heen en weer gebel heb ik een aantal ontwerpen gemaakt. 

De familie koos uiteindelijk het ontwerp dat zij het mooiste vonden en dat heb ik in het glas vertaald. Met heel in de verte een stukje van mijn eigen jeugdherinneringen aan de Waddenzee – 2 kleine zeilscheepjes in de verte. Heel klein en subtiel gezandstraald.


Tot slot

In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.

Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.

Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl

Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.

PDF informatie

Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe. 
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….

En als laatste:

Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Zijn of haar verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust BEELDRECHT en AUTEURSRECHT. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
 
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.


Visie


Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.

Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.

Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.

De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.

Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.

Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.

De man of vrouw die de partner heeft verloren.
Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouders en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.

Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft  meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.