KINDEREN – bijzondere symbolen in glaskunst
Glaskunst als grafsteen, urnsteen, urn, mini urn en gedenk object
Ik durf hier rustig te schrijven dat ik ruim 25 jaar geleden één van de eersten was die glaskunst voor een grafmonument ging maken. In het begin heel voorzichtig in glas mozaïek en al vrij snel kwamen de vragen naar een bepaald symbool uitgevoerd in glas. Soms in de vorm van een grote glasplaat en dan weer als “los object” dat men op of aan het graf kon bevestigen.
En zo gebeurde het ook met het 1e heel duidelijke symbool voor een gedenkobject voor een kind. Het was een bijzonder symbool en ik heb mij helemaal mogen verdiepen in de betekenis om het gevoel goed te kunnen vertalen.
Sinds 2000 maak ik dus kinderlijke symbolen in allerlei soorten, maten en uitvoeringen. Van zeer groot tot heel klein. Van een heel kleine paddenstoel tot een groot kinderlijk vormgegeven clown. Het gaat mij immers om het verhaal van de familie. Dit mag ik vertalen in vorm en beeld.
Hieronder laat ik u een groot aantal foto’s zien van uitgevoerd werk met het verhaal erbij dat ik in het glas wilde vertellen. ik heb geprobeerd het in een zo logisch mogelijke volgorde te zetten en ik hoop dat u het met deze volgorde eens kunt zijn.
Mijn werk op deze pagina wil ik met delen om u aan het denken te zetten en ik vraag u vriendelijk het niet door een ander te laten kopiëren. Helaas gebeurt dit namelijk de laatste jaren zeer vaak en ik vind het bijzonder vervelend dat bepaalde glasmensen (en ik noem hen bewust geen collega) mijn ontwerpen nodig hebben om iets in glas te maken.
Vlieger in glazen grafmonument
Meneer en mevrouw kwamen tijdens een open dag mijn atelier binnen gestapt. Het was een zeer warme zomerdag en ik dacht niet dat er nog iemand zou komen.
Meneer vertelde dat ze heel bewust in mijn omgeving een vakantie hadden gepland zodat ze mijn atelier eens zouden kunnen bezoeken.
Meneer vertelde dat ze heel bewust in mijn omgeving een vakantie hadden gepland zodat ze mijn atelier eens zouden kunnen bezoeken.
In het mozaïek staan gebrandschilderde tekeningen die het verhaal van het gezin vertellen.Ieder symbool dat op het glasmozaïek is gebrandschilderd verteld over een stukje uit het leven van het kind en het gezin waar het in hoort.
er is dus heel veel om te bekijken.
Jip en zijn grafsteen in kleur
Jip hield van deze kleuren. De familie had in het 1e gesprek allemaal foto’s meegenomen om mij te laten zien hoeveel wel niet. Dus heb ik een aantal ontwerpen in de kleuren van Jip gemaakt en de familie heeft er eentje uitgekozen.Anders dan anders – Bijzonder glasmonument voor een kind
De zussen wilden iets totaal anders voor hun kleine zusje. Geen standaard steen maar anders. E wilden het graag eens met mij doornemen en bekijken welke ideeën ik zou hebben nij hun verhaal
Tijdens het 1e gesprek vertelde de familie over hun vader: “hij was rechtlijnig maar niet transparant. Hij kon ons iedere keer weer verrassen. Hij was altijd in het blauw gekleed en in de zomer ging hij naar de zon.”
Daarop heb ik onder andere dit ontwerp getekend. Strakke lijnen in blauwtinten met een vleugje geel. Het geel dat symbool is voor de zon.
En zijn naam in eigen handschrift. Dat was altijd toch al zo onleesbaar geweest.Glazen bloemen in de tuin als urn
Meneer kwam op een ochtend samen met zijn buurvrouw naar mijn atelier. Ik kende de buurvrouw omdat ik jaren geleden samen met haar en monument voor haar 1e echtgenoot had gemaakt. Ze had al aan de telefoon gezegd dat ze haar buurman mee zou nemen omdat ze zeker wist dat ik hem zou kunnen helpen.
Meneer belde mij op een ochtend met de vraag of hij en zijn vrouw die middag naar mijn atelier konden komen. Ze wilden iets voor hun overleden zoon laten maken. Meer wilde meneer niet vertellen aan de telefoon. Dat zouden ze die middag wel doen.
Die middag zaten 2 stille mensen aan mijn koffietafel.
Het prinsje – kinder urn in glas
Hun zoontje was hun prinsje geweest. Hun alles. Het zo heel kleine prinsje dat maar zo kort bij hen was geweest. Logisch dus dat zijn kleine urntje een prinsenkroon mocht dragen.
Heel eenvoudig en mooi.Schatkist vol liefde – gedenken in glaskunst
Een schatkist vol liefde. Zo vol was zijn hart altijd. Dus moeder wilde graag een schatkistje voor haar kinderen als herinnering aan hun vader.
En de schatkist zou op de schoorsteenmantel komen te staan zodat ze altijd het lachende gezicht van hun vader zouden zien.
De herinnering aan de 1e stapjes, het 1e paar schoentjes wordt door iedere ouder bewaard. En dan is de toekomst gestopt.
We kunnen samen van het schoentje, of natuurlijk een andere herinnering, een afdruk maken zodat dit in glas kan worden omgezet.
Soms zijn kinderen nog niet oud genoeg om een mooie tekening te maken en willen de ouders toch het moment vast gelegd hebben. We kunnen dan kiezen voor een hand– en voetafdruk deze zo speels als mogelijk omzetten in glas.
Zoals het object dat u hiernaast ziet. Een duidelijke momentopname in de tijd en voor iedereen, met name de kinderen die nu volwassen zijn, een herinnering aan het verlies. Toen ook hun tijd stil stond.Foto gravure in glaskunst
Er zijn families die meer voor de duidelijkheid
gaan. En voor hen hebben we de mogelijkheid om een mooie foto in glas te zetten. De kleur komt van het glas en het zoeken naar net die ene mooie kleur neemt vaak veel tijd in beslag.
De gravure is altijd in het zachte zilvergrijs. Juist die eenvoud maakt dat het geheel sprekend is. Geen echte foto maar net anders.Kleine glazen paddenstoel als urn
In de herfst had ze altijd paddenstoelen gezocht met haar klas. Ze had iets met paddenstoelen. Ze waren zo interessant en levend. En iedere dag weer anders. Ze vond echt dat een paddenstoel een heel mooie metafoor voor het mensenleven was.
En toen haar kindje was overleden was het voor de moeder heel fijn dat ze er achter kwam dat we een urn konden maken van een paddenstoel. Haar eigen vorm gegeven paddenstoel. En de as is in een voetje van mondgeblazen glas gelegd.
Moeder is nog steeds zeer tevreden met haar eigen paddenstoel. Ze zit er regelmatig mee op schoot om haar kindje te koesteren. Paddenstoel van glas van een oude urn
Tijdens een lezing stelde een meneer mij de vraag of ik ook wat aan saaie oude urnen kon doen. Een vraag die mij wel vaker wordt gesteld en altijd een uitdaging inhoud.
Na afloop van de lezing vertelde meneer mij dat zijn zoon jaren daarvoor was overleden en moeder en hij indertijd geen andere keuze hadden gehad dan hun zoon in een saaie donker grijze urn te stoppen. Echt blij waren ze er echter nooit mee geweest. Een paar dagen later kwam meneer met zijn zoon in de urn op bezoek en zijn we gaan puzzelen wat erbij of op gemaakt kon worden.
Het is uiteindelijk de paddenstoel hoed geworden. De urn is niet meer herkenbaar als urn en zowel vader als moeder zijn nu wel blij met het laatste huisje van hun zoon.Vlinder op kleine glas urn
De oma belde mij op een dag. Ze wilde graag met haar dochter langskomen om iets moois voor haar dochter en haar kleinkind uit te zoeken. Haar kleinkind was in de buik van haar dochter overleden en het ging echt niet goed met haar kind.
Wilt u verder lezen – klik dan hier
Wilt u verder lezen – klik dan hier
Kinderurn - Kleine vlinder in het landschap van glas
Er was niet zoveel ruimte nodig voor de as. Hun kindje was niet zo oud geworden. Vader probeerde heel zakelijk over het verlies te praten. En moeder zat alleen maar stil voor zich uit te kijken.
Er was niet zoveel ruimte nodig voor de as. Hun kindje was niet zo oud geworden. Vader probeerde heel zakelijk over het verlies te praten. En moeder zat alleen maar stil voor zich uit te kijken.
Ze hadden bij een tuincentrum een mooi stuk versteend hout gevonden. Een echt heel mooi stuk. En dat stuk wilden ze gebruiken als kleine urn. De vraag van deze ouders aan mij was of dit ook kon. En vanzelfsprekend kon dit.
Alles moest van glas worden. Geen steen want dat vond de familie niet mooi. En het moest een vlinder in de regenboog kleuren worden want dit paste zo zeer bij hun overleden kind.
Het was even puzzelen welke kleur de zuil mocht krijgen en uiteindelijk is er toch voor heel donker grijs gekozen. Gewoon omdat dit de vlinder het mooiste uit laat komen.
Op haar 1e Moederdag had ze van haar partner een kleine vlinder van mij gekregen. Ze was er heel blij mee maar ook verdrietig om de reden van de vlinder.
Hun kindje was na 22 weken geboren en weer letterlijk uit hun leven gegleden.
Hun kindje was na 22 weken geboren en weer letterlijk uit hun leven gegleden.
Wilt u verder lezen – klik dan hier
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier PDF
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Hun verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust Beeldrecht. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier werkwijze
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren.
Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouders en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.
