Roze ster in grafmonument van glas
Een bekende steenhouwer belde mij op een ochtend met de vraag of ik tijd had voor een lastige familie. De man zuchtte vermoeid. Hij had op dat moment een echtpaar zitten voor hun jonge dochtertje en alles wat hij de moeder liet zien wees ze af. En toen zijn geduld bijna op was wees mevrouw iets aan dat een glasvoorbeeld van mij bleek het te zijn.
Anderhalf uur later kwam het echtpaar bij mij het atelier binnen gestapt. Ik zag twee jonge mensen, allebei midden twintig, ouder niet. En ze zagen er zo moe uit, leeg haast.
Terwijl ik koffie ging zetten nodige ik hen uit alle glasvoorbeelden te bekijken en ik hoorde hun gemompel naar elkaar. Aan de koffie nodigde ik hen uit mij te vertellen waarom ze in Oldenzaal waren en moeder barstte in huilen uit.
Hun kindje was aan wiegendood overleden. Vermoedelijke wiegendood want zeker wist niemand het. Er waren na haar overlijden allemaal onderzoeken geweest maar niemand kon iets vinden. Vandaar het etiket wiegendood.
Hun meisje was 8 maanden oud geweest en het was duidelijk dat moeder zichzelf de schuld gaf. “Ik kon niet meer borstvoeding opbrengen. Ik was zo moe van alles. Mijn drukke baan, ’s morgens Sterre naar de opvang brengen, het kolven onder werktijd, het altijd op de klok kijken zodat ze op tijd werd opgehaald, de files. Ik kon het gewoon niet meer. Dus heb ik haar volledig op de fles gezet en 3 dagen later was ze dood. Ik had het gewoon op moeten brengen om door te gaan. Had mijn werk op moeten geven. het is mijn schuld. Het is allemaal mijn schuld”.
De doos met tissues die ik altijd heb staan was al bijna leeg dus ik stond op om een nieuwe te pakken. Terwijl ik weg liep zei ik tegen haar dat ze best wel wist dat dit klinkklare onzin was. Alle experts hadden haar dit vermoedelijk al wel verteld maar ze wilde het niet geloven.
Beide jonge mensen keken mij verbijsterd aan. Ik vermoed omdat tot dat moment niemand nog echt streng tegen moeder was geweest. Met de nieuwe doos tissues op tafel gezet keek ik haar aan het zei: En nu herpak jij jezelf. Het is niemands schuld dat je kindje is overleden. Het was helaas gewoon haar tijd. Wees blij dat je haar geschenk hebt mogen ontvangen. Het geschenk dat ze er is en dat je haar moeder bent. Want je zult altijd haar moeder zijn en blijven ook al kun je haar niet meer vasthouden en knuffelen.”
De zo jonge moeder keek mij verdrietig en ook verbijsterd aan en ik zag dat ze streed om haar tranen in te slikken.
“jullie kindje is overleden. En de reden waarom zullen jullie vermoedelijk nooit weten. Je mag het enkel aanvaarden en er mee dealen. Het is niet anders. Jullie blijven haar ouders, voor altijd. En aan haar broers en zussen die gaan komen mogen jullie over hun oudere zus vertellen. Op die manier blijft ze bij jullie en in jullie leven.”
Op dat moment voelde ik mij meer de strenge oma dan de glaskunstenaar die iets moois voor hen wilde maken maar ik kon niet anders. De cirkel waarin moeder al een tijd vastzat moest doorbroken worden.
“ik begreep van de steenhouwer dat je alle voorbeelden daar hebt afgewezen. Kan het zijn dat je dit allemaal hebt afgewezen omdat je hier helemaal niet mee bezig wilt zijn? Je wilt niet met het grafje van je meisje bezig zijn?”
Dit was een vraag waar ik het antwoord al wel op wist maar ik wilde beide mensen een beetje wakker schudden. Vader keek moeder aan en knikte naar haar. Want zo was het inderdaad. Alles bij de steenhouwer was zo zwaar en massief geweest. Zo definitief.
Het monumentje moest speels zijn en luchtig en blij. Vrolijk en kleurig.
De tranen waren op en we hebben die 1e afspraak besloten met het bekijken van een aantal voorbeelden en mijn vraag aan hen om na te gaan denken wat ze niet als monument wilden hebben.
Zes weken later hadden we een nieuwe afspraak en dit keer had het jonge stel beide ouders meegenomen. Zes mensen zaten aan de koffietafel en iedereen had inspraak en mocht meepraten. Het was mij al snel duidelijk dat beide grootvaders de kosten voor het monumentje zouden dragen. Niet omdat de jonge ouders het niet konden maar omdat beide grootvaders het wilden. Dit vertelde de oma mij terwijl ze hielp met koffie en thee zetten. Ze vertelde ook dat iedereen nieuwsgierig was naar mij omdat ik haar dochter zo terecht had gewezen. Haar schoonzoon had er met plezier over verteld en haar dochter was eerst heel boos op mij geweest. Het verhaal had iedereen echter wel een opening gegeven om eindelijk met de jonge vrouw in gesprek te gaan. En dat was heel positief.
Uiteindelijk hebben de jonge ouders gekozen voor een tuingrafje. De bandjes van graniet zijn belegd met blauw glas en samen met moeder en oma heb ik een glazen ster gemaakt in bijzonder paars en roze. Want het meisje is een sterretje geworden en zal dit altijd zijn.
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier PDF
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Hun verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust Beeldrecht. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Tot slot
In deze blog beantwoord ik de meest gestelde vragen van de afgelopen 20 jaar. Iedere vraag mag u mij ook mondeling stellen. Kom gewoon een keer naar een Open Deur Dag die iedere laatste vrijdag en zaterdag van de maand is.
En als uw vraag hier niet bij staat, stel hem mij dan gewoon. Bel of mail mij op 06-19195562 of Brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Ik zal uw vraag dan beantwoorden en hem direct ook op deze pagina plaatsen zodat ook andere mensen hier wat aan hebben.