Grillige zon voor thuis
Ze wilden iets bijzonders voor in huis en zijn vrouw had op mijn website gelezen dat ik as-objecten maak die niet herkenbaar zijn als urn. Meneer vrouw of dit klopte want hij had mijn website niet zelf bekeken. Toen ik dit bevestigde vroeg meneer wanneer hij met zijn vrouw langs kon komen. Hij vertelde dat het een verrassing voor zijn vrouw zou zijn. Ze had al vaker op mijn website gekeken en hem er ook over verteld en nu wilde hij haar een cadeau geven. Haar moeder was namelijk een half jaar ervoor overleden en zijn vrouw vond het heel moeilijk om met haar verdriet om te gaan.
En, grinnikte meneer, het was ook in zijn eigen belang om langs te komen want hij vond de urn waarin zijn schoonmoeder zat vreselijk. Het werd tijd dat daar wat mee werd gedaan.
Ruim twee weken later kwam het echtpaar naar mijn atelier ik zag een fijn stel mensen binnen wandelen. Ze hadden een mooie harmonie samen en symbolisch kreeg meneer kushandjes toegeworpen als dank voor de mooie verrassing.
Onder de koffie vertelde mevrouw uitgebreid over haar moeder. Het was een vrouw geweest die altijd het glas halfvol zag. Mevrouw vertelde dat ze een periode heel depressief was geweest ha het verlies van haar 3e kindje en haar moeder was er toen. Fysiek en emotioneel was ze sterk geweest en haar dochter had mogen huilen en schreeuwen want moeder was de veiligheid. Zij hield het gezin draaiende en zorgde voor de andere kindjes.
“Ze wist intuïtief wat ik nodig had en we hebben heel veel gepraat in die maanden. Mijn moeder hield mij telkens voor dat ik hierdoorheen moest en dat huilen goed was. Ik moest er echter wel rekening mee houden dat dit voor een bepaalde periode goed was want de zon zou weer gaan schijnen. Daar zou ze zelf voor zorgen”. Beide mensen aan mijn koffietafel lachten bij deze woorden.
“Het was een zeer daadkrachtige vrouw, die schoonmoeder van mij” zei meneer. “En daarom verdient ze ook een mooie plek in ons huis. Ze verdient het niet om in dat lelijke blik te blijven zitten.”
Mevrouw vertelde dat haar moeder de wens had gehad om uitgestrooid te worden. Ze wilde absoluut niet dat haar dochter voor een graf zou moeten zorgen. Zij had dat heel lang voor haar ouders en haar schoonouders moeten doen en dit wilde ze haar kind niet aandoen. Zij en haar man wilden deze wens wel respecteren maar ze vond het ook heel moeilijk om de as uittestrooien. “Het voelt alsof ik mijn moeder dan buiten de deur zet en dat ze nooit meer terug mag komen. Het voelt zo verkeerd”. Op mijn vraag wat ze dan wel wilde antwoorde ze dat ze dat niet wist en kon ik de doos met zakdoekjes op tafel zetten want mevrouw kon haar tranen niet meer inhouden.
We hebben die middag met elkaar zitten praten over alle mogelijkheden die er waren; urn of niet, een beetje as in een object of juist niet, de vorm, de afmeting, het symbool of meerdere symbolen. Alles hebben we bekeken en besproken.
En toen ik merkte dat beide mensen moe waren hebben we het gesprek afgesloten met de afspraak dat ze weer zouden komen als ze eraan toe waren. En moeder zou tot die tijd in het strooiblik op de schoorsteenmantel blijven staan.
Ruim een week later belde mevrouw mij heel opgewerkt op. Ze was eruit, wist nu wat ze wilde en was eraan toe om een nieuwe afspraak te maken. Een paar dagen later kwam het echtpaar weer naar het atelier en dit keer droeg meneer een grote tas waar de urn van zijn schoonmoeder uit tevoorschijn kwam. Terwijl hij de urn uit de tas haalde grapte hij dat hij dit nooit had kunnen doen toen ze nog leefde en dat hij ervan genoot om haar nu telkens in de handen te hebben. “ik droeg haar toen emotioneel op handen en nu kan ik het letterlijk doen”. We konden er alle drie hartelijk om lachen.
Het echtpaar had de urn meegenomen omdat ze wilden dat ik er een klein beetje as uit zou halen voor in het gedenkobject dat ik zou gaan maken. En de rest zouden ze dat weekend gaan uitstrooien op de plek die moeder zelf had bepaald.
Mevrouw had besloten dat haar moeder een zon zou krijgen. Een speelse, lieve en ook grillige zon want dit alles paste helemaal bij haar moeder. Geen vast kader, geen duidelijke vorm maar abstract en warm van kleuren.
Moeder staat nu in het licht en mag het licht doorgeven. En mevrouw kan haar moeder weg aaien en tegen haar praten.
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.
Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.