Zonnebloem als uniek graf beeld
“Een strakke eenvoudig vormgegeven zonnebloem. Kijkend naar de zon en de warmte en de zonnestralen terug gevend naar wij die achter zijn gebleven.”
Meneer schreef mij dit in zijn email. Hij vroeg of ik dit begreep en of ik hier iets mee zou kunnen. Mijn antwoord was heel kort. Het was ja en wanneer zou hij naar het atelier kunnen komen voor meer toelichting.
Een paar dagen later kwam meneer en tijdens de koffie vertelde hij dat hij al bij 2 kunstenaars was geweest en dat deze hem geen goed gevoel hadden kunnen geven. De glaskunstenares in zijn woonplaats was heel eerlijk geweest. Zij had niet de kennis en ook niet de oven om een dergelijke glasplaat te maken. En zij had hem mijn adres gegeven en hem verteld dat als er één kunstenaar in Nederland dit zou kunnen maken ik dit zou zijn.
Meneer vertelde dat zijn vrouw op een mooie begraafplaats midden in het bos was begraven en hij wilde alles heel natuurlijk laten. Niet direct als graf monument herkenbaar dus maar meer een gedenkplek. Op dit deel van de begraafplaats mochten ook alleen maar “hoofdstenen” staan. Niets liggend dus. En juist om die reden hadden hij en zijn kinderen voor deze plek gekozen.
Hij liet mij foto’s zien van de plek van zijn vrouw en ik kon hem heel goed begrijpen. Een mooie rustige plek echt onder de bomen, letterlijk in het bos. “Een fijne plek om naartoe te gaan” zei ik en de tranen schoten in zijn ogen.
En toen begon hij over zijn vrouw te vertellen. Als hij aan haar dacht zag hij steeds weer het meisje van 16 waar hij verliefd op werd. En zijn hele leven van had gehouden. Hij zag niet de kale en uitgemergelde vrouw die ze op het laatst was. In de laatste dagen had hij op haar bed gezeten met haar in zijn armen en hij had herinneringen opgehaald aan hun jeugd. Hij 17 en zij 16 jaar. De 1e dans, de 1e kus, en die zomervakantie dat hij met haar en haar ouders mee mocht kamperen. Ze hadden een eigen tentje gekregen en ze hadden hun eigen gang mogen gaan. Haar ouders waren zo liefdevol naar hen beide geweest. Meer dan zijn eigen ouders ooit hadden kunnen zijn.
“Geen kwaad woord over mijn ouders hoor. Ze deden hun best maar ze waren het product van hun opvoeding. Niet in staat om liefde te tonen. De echte liefde heb ik van haar en haar ouders geleerd.”
Meneer vertelde over hun kinderen en het baby’tje dat ze hadden verloren. “Vandaag de dag zou ons meisje het hebben overleefd maar in de jaren 60 was men nog niet zover. Ze konden nog weinig met te vroeg geboren kinderen. Ons mooie meisje, helemaal gaaf maar zo klein, zo klein”. Hun meisje was eigenlijk te jong om aan te geven bij de burgerlijke stand maar de arts had hen geholpen door een cijfertje te verwisselen. In het nagesprek had de man verteld dat het hem en zijn vrouw ook was overkomen en dat ze tot die dag nog het verdriet ervoeren van het feit dat hun kindje officieel een niets was - niet had bestaan. Ergens had de arts besloten dit andere gezinnen niet aan te doen en waar hij kon hielp hij de ouders op deze wijze met het verwerken van een groot verdriet.
Meneer was er nog steeds dankbaar voor en mijn hart ging uit naar de arts die zijn gevoel had gevolgd. Wat een dapper mens.
Meneer had uitgebreid met zijn kinderen gesproken over zijn idee met de grafsteen en zijn kinderen waren het met hem eens. Ze hadden gevraagd of ze hem in dit stuk moesten ondersteunen maar voor hem hoefde het niet. Ze hadden een eigen leven en hij was nog jong genoeg om alles zelf te regelen.
Stiekem keek ik even op de rouwkaart voor mij naar de jaartallen van zijn vrouw en snel rekenend kwam ik tot de conclusie dat deze vieve oudere meneer de mooie leeftijd van 81 jaar had. Net zo oud als mijn moeder op dat moment was.
Die middag heb ik met meneer een aantal mogelijkheden qua uitvoering doorgenomen en hij was daadkrachtig in zijn beslissingen. Dit wel, dat niet. Hij hoefde nergens lang over na te denken en had heel duidelijk in zijn hoofd hoe het geheel eruit zou komen te zien.
Hij was zelfs al thuis met de tekst bezig geweest. “nee we hoeven geen rekening met mijn tekst te houden. Ik kom naast mijn vrouw te liggen. ik wil haar tenslotte straks niet dooddrukken met mijn gewicht. Vroeger mocht ik ook al niet bo….” En toen stopte meneer en keek mij aan. Ik moest lachen en zei dat ik het had begrepen. En we konden samen even lachen.
We hebben een nieuwe afspraak gemaakt en in die tijd zou ik een aantal ontwerpen van zonnebloemen zou gaan maken.
Enkele weken later kwam meneer weer en hij koos de mooiste tekening uit. Die middag hebben we naar de afmetingen van de glasplaat en de kleuren gekeken. En ook hebben we samen goed gekeken naar de wijze van plaatsing. Ik heb enkele schetsen van de steen gemaakt en deze naar een mij bekende steenhouwer uit de omgeving van meneer gestuurd. Het steendeel heeft meneer samen met de steenhouwer verder doorgesproken en de steenhouwer heeft uiteindelijk het geheel ook geplaatst.
Enkele dagen nadat het monument geplaatst was kwam de bloemist bij mij aan de deur met een enorme bos bloemen. Op het kaartje stond alleen maar “bedankt”.
Ik ben blij dat ik het verhaal van deze man en vrouw heb mogen vertellen en mijn handen en hoofd vorm hebben mogen geven aan het gevoel van meneer.
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.
Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.