Vlinder op doorzichtig ruw glas
Het is al jaren geleden dat deze familie in mijn atelier rond liep en ik denk nog steeds met veel plezier aan hun terug. Ze hebben mij een mooie uitdaging gegeven en een opening naar een nieuwe toepassing als vlinder mini-urn.
De familie had een duidelijke wens voor de gedenkobjecten. De vlinders moesten thuis op de vensterbank komen te staan maar ze wilden absoluut geen saaie zware steen. Dit vertelden ze mij toen ze die ochtend in mijn atelier rond keken. Moeder en oma was altijd heel vrij in alles geweest. Iedereen was welkom en ze hadden altijd hun vrienden mee mogen nemen. Een lief en opgeruimd moeder met altijd oog voor het goede in de mens.
Het geheel moest licht en transparantie uitstralen. Geen steen dus, maar wat dan wel? De volwassen kinderen wilden ook graag een beetje as in het object mee verwerkt hebben. Het hoefde niet zichtbaar te zijn maar ze hadden er geen problemen mee als dit wel zichtbaar zou zijn. Het was immers hun moeder en die wilden ze best zien.
Een leuke nieuwe puzzel gaf deze familie mij. Ik heb hen wat bedenktijd gevraagd want ik wilde hier goed over nadenken. We hebben die middag al wel naar kleuren en vlinders gekeken en daar waren broer en zus heel snel uit.
We hebben die 1e ochtend afgesproken dat ik er eens goed over na zou denken en er is een nieuwe afspraak gemaakt.
Als ik wordt uitgedaagd om iets te bedenken wat nieuw is ga ik meestal met heel andere dingen bezig. De ervaring heeft mij geleerd dat ik niet heel hard over het idee na moet gaan denken omdat ik dan alleen maar blokkeer. Er “gebeurt” dan gewoon totaal niets in het creatieve denkproces. Het moet zachtjes op de achtergrond blijven “broeden” en dan ergens komt er wel een insteek waar ik mee aan het werk kan gaan.
En zo ook bij deze uitdaging.
Een paar dagen later moest mijn atelier weer eens goed worden opgeruimd en waren bepaalde kasten dit keer ook aan de beurt. In deze kasten heb ik al mijn proeven en andere materialen die ik verzamel maar op dat moment nog niet weet wat ik er mee wil.
Iedereen die al eens in mijn atelier geweest is kent de “chaos” in die ene hoek. Alles ligt door elkaar te wachten tot……
In één kast kwam ik een doos tegen met grote gekleurde glasbrokken. De brokken had ik ooit bij een glasproducent uit de fabriek mee genomen omdat ik ze zo mooi vond. En ze lagen dus al jaren in mijn kast.
Ik was eigenlijk vergeten dat ik ze had.
En toen kwam het “Willie Wortel” gevoel. Ik pakte de brokken uit de doos en begon er het stof van jaren af te vegen. Ik bekeek ze aan alle kanten en nam ze mee naar de vlinders. Het klopte gewoon. Niet alle vlinders pasten bij de brokken maar sommige juist wel.
Ik heb direct foto’s van alle brokken gemaakt en deze naar de familie opgestuurd en ‘s avonds had ik een stel zeer enthousiaste mensen aan de telefoon.
De volgende zaterdag zijn broer en zus weer naar mijn atelier gekomen en hebben we de mooiste brokken bij hun vlinders uitgezocht. Ik had ondertussen al uitgeprobeerd of ik in de glazen brokken kon inboren en gelukkig was dit zo.
Een paar dagen later is de familie weer terug gekomen met de as van moeder en hebben we de opening in hun stenen gevuld met een beetje as. En daarna is de vlinder boven op de opening verlijmd.
En sinds die tijd kom ik vaker bij de glasfabriek om brokken op te halen. Ik kan ondertussen niet alleen boren in een glasbrok maar ik kan er ook in zandstralen. en ook dat geeft een geweldig mooi resultaat.
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.
Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.
En met het overlijden van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren. Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouder en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.