De eigen steen van vader
De uitvaartondernemer belde mij voor een afspraak. Ze had enkele weken daarvoor de crematie van een meneer gedaan en nu wilde ze graag zijn vrouw en kinderen meenemen naar mijn atelier. Het gezin had een hele specifieke vraag die ze mij graag voor wilden leggen.
Een paar dagen later kwam het gezin mijn atelier binnen gelopen. Moeder en 4 kinderen die allemaal jong volwassen waren. 2 kinderen droegen een kist tussen hen in en deze werd boven op tafel gezet. Hun vraag werd letterlijk direct op tafel gelegd.
De steen in de kist was ooit door vader meegenomen uit een tuincentrum omdat hij hem zo mooi vond. Met name wanneer de zon scheen leek het net of er allemaal kleine kristallen in zaten. De kinderen vertelden met veel plezier hoe vader de steen ieder voorjaar in bad deed om de winter aanslag er vanaf te halen. Hij genoot zo van de steen.
En toen overleed vader plotseling. Een aneurysma hadden de artsen later gezegd. Hij had vermoedelijk al jaren met die tijdbom rondgelopen en niemand had het geweten. Ook al was iedereen heel verdrietig, ze hadden er ook vrede mee. Het was niet anders. Dit was ook de levenswijsheid van hun vader geweest vertelden de kinderen. “deal met wat het leven je geeft en kanker niet”.
Ik kon wel met hen mee grinniken om deze uitspraak.
Ze hadden als gezin heel bewust gekozen voor een crematie want vader had de begraafplaats nooit echt iets gevonden. “dat geneuzel en gezorg voor iets dat dood is” zei hij altijd. “een stapel stenen is niet voor mij weggelegd, als jullie het maar weten”. Alsof hij had aangevoeld dat hij niet oud zou worden vertelde moeder. Ze vertelde ook dat hij altijd heel duidelijk en open naar het gezin was geweest over doorgaan met leven als zijn tijd was gekomen. De oudste zoon zei heel rustig dat zijn vader van hen allemaal verwachtte dat zij hun moeder zouden steunen en samen met haar zouden zoeken naar een nieuwe levenspartner. Moeder keek verdrietig en liefdevol tegelijk naar haar kinderen. “maar nu nog niet” zei ze. Nu is eerst papa aan de beurt.
De grote vraag die het gezin beantwoord wilde zien was of vaders steen ook zover kon worden uitgehold dat zijn as er helemaal in zou kunnen. En daarom hadden ze hem meegenomen. Ik was immers de expert.
Nu ben ik absoluut geen steen expert. Ik heb in de afgelopen 20 jaar veel over steen geleerd maar ik ben geen steenhouwer. Ik heb dus de telefoon gepakt en een ervaren steenhouwer gebeld uit de regio waar de familie vandaan kwam. Terwijl de familie rondkeek stuurde ik de man wat foto’s en al snel kwam de uitslag. Aan de hand van de foto’s dacht hij wel dat het zou kunnen. De familie moest de steen maar langs brengen en dan kon hij het beter bekijken.
Op dit bericht was iedereen heel blij. Het vooruitzicht dat vader in zijn steen kon gaan wonen was helemaal geweldig.
Er kwam op dat moment een stuk ontlading en iedereen kreeg tranen in de ogen. Het zou gaan lukken. Nu konden ze verder brainstormen wat ze met de steen gingen doen. Moeder vertelde dat hun 2e zoon voor tuinarchitect studeerde en dat hij al een paar schetsen gemaakt voor een gedenkplek in hun tuin. En zij en hun dochters vonden mijn vlinders zo mooi, misschien straks een mooie grote vlinder op de steen. “Dat kan toch? Het blijft toch goed buiten” Vroeg ze
De keuze van de vlinder was heel snel gemaakt. Mevrouw en dochters hadden een heel duidelijke eigen smaak en ze hoefden niet mee te werken of zo. En de jongens interesseerden het niet hoe de vlinder eruit zou komen te zien, zij waren gewoon benieuwd hoe het beest zou worden bevestigd. Het technische deel van alles.
De studerende zoon heeft op een zaterdag samen met zijn klasgenoten de hele tuin opnieuw ingericht. Iedereen had een geweldige dag en moeder heeft heel wat broodjes gesmeerd en biertjes uitgedeeld. (dit vertelde ze me later)
De steen is door de steenhouwer met zorg uitgehold zodat de gehele asbus erin paste en hij heeft samen met de zonen de steen op zijn uiteindelijke plek gelegd. De vakkundigheid van de steenhouwer hierin was onontbeerlijk voor de familie. De uitvaartondernemer heeft samen met het gezin de asbus in de steen geplaatst en de steen gesloten. En als laatste heb ik samen met moeder de grote vlinder op de steen bevestigd.
Wat een geweldige samenwerking tussen alle mensen is dit geweest.
Het verhaal van vader en zijn gezin is verteld.
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Zijn of haar verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust BEELDRECHT en AUTEURSRECHT. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.