Blauwe vlinder op kleurige urn zuil
Op een ochtend stond er plots een oudere heer in mijn atelier. Hij had geen afspraak gemaakt en hij vertelde dat zijn dochter hem de avond ervoor mijn website had gemaild en dat hij die uitgebreid had bekeken. En die ochtend had hij besloten om in de auto te stappen om eens te zien wie ik was en hoe het glas er in het echt uitzag. Dit was de manier waarop hij zijn hele leven lang zaken had gedaan en zo zou hij het blijven doen.
Onder het drinken van de thee (nee geen koffie, daar had hij nooit van gehouden) vertelde hij dat zijn vrouw 3 weken daarvoor was overleden en dat hij op zoek was naar een mooie passende urn. Hij had zijn vrouw nooit in de steek gelaten en hij was ook niet van plan om dat nu te doen. Hij baalde er enorm van dat ze nu zo alleen in het crematorium was en hij wilde haar nieuwe kamer klaar hebben als zij weer naar hem terug mocht komen. Nog 12 dagen te gaan zuchtte hij.
Ik schrok wel even van de stelligheid waarmee meneer vertelde dat ik binnen 2 weken een volledige urn zou moeten gaan ontwerpen en maken. Alleen al technisch gezien is dit haast onmogelijk omdat glas nu eenmaal versmolten moet worden en dat kost tijd. En het in elkaar zetten van een urn kost ook tijd. Lijm heeft gewoon dagen nodig om goed uit te harden.
Meneer wist al waar zijn vrouw zou komen te staan. De tafel was uitgezocht en door hem leeggemaakt. Er stond al een foto van haar en 2 kaarsen. En hij wist ook hoe de urn eruit zou komen te zien. Ja hoor, hij had zich goed voorbereid. En hij wist precies wat zijn geliefde mooi vond. Geen probleem. Ze hadden alles altijd samen gedaan. Hij had haar met het huis geholpen en zij had hem geholpen de zaak op te bouwen en uit te breiden. En samen hadden ze 2 kinderen grootgebracht.
Het moest een grote blauwe vlinder worden, nummer obv 221 uit de webshop. Of ik die even kon pakken zodat hij hem in het echt kon zien op een kleurige sokkel. Geen zwart want dat vond hij niet mooi. Het moest kleurig glas worden.
De sokkel was het enige waar hij mij eigenlijk bij nodig had want daar had hij nog geen idee bij.
Ik pakte de vlinder van zijn keuze en liet hem die zien. Ondertussen pakte ik ook een andere vlinder, net iets groter dan zijn 1e keuze, en liet hem deze ook zien.
Meneer bekeek beide vlinders heel aandachtig en daarna bekeek hij mij heel aandachtig. “je wist dat ik die 2e vlinder mooier zou vinden hé” zei hij. Ik keek alleen maar terug en zag dat de gejaagdheid uit de man verdween.
“We gaan samen iets moois maken meid” zei meneer. En in zichzelf mompelend “ja Rie, het gaat mooi worden wat je krijgt. Je hebt het echt verdiend”.
Meneer is daarna naar huis gegaan met mijn belofte dat ik die avond enkele voorstellen zou gaan doen voor de sokkel van de vlinder. Hij begreep dat een creatief proces zich niet laat dwingen en dat het soms een beetje tijd vraagt.
We hebben voor 2 dagen later weer in het atelier afgesproken om alle details door te nemen.
Uit de ontwerpen koos meneer uiteindelijk de meest rustige. Iets waar ik ook wel op heb aangestuurd omdat anders de aandacht teveel zou worden verdeeld tussen de vlinder en de asbus/sokkel.
En op mijn vraag of de naam van zijn vrouw in het glas gezandstraald moest gaan worden was hij duidelijk. Hij wist wel wie zijn vrouw was. Het hoefde er niet op te staan. Maar ik mocht het straks wel signeren want het was wel kunst.
En nog dezelfde dag ben ik begonnen met de uitvoering van het glas.
2 weken nadat meneer voor het eerst in mijn atelier kwam was de urn klaar. We hebben afgesproken dat meneer de as van zijn vrouw zelf in de asbus zou gaan leggen en de bus zou sluiten. En ook de vlinder zou hij daarna zelf op de urn gaan verlijmen. Meestal doe ik dit samen met de familie echter meneer wilde dit zelf doen. Zelfs toen ik aanbood om het samen met hem thuis te doen was het antwoord duidelijk.
Een paar weken later mailde meneer mij een foto van de nieuwe kamer van zijn vrouw. Zijn dochter had de tafel uiteindelijk afgewezen. Zijn vrouw stond nu in de vensterbank zodat de vlinder veel licht kreeg om mooi te zijn en hij had de tuinman al opdracht gegeven om de verlichting buiten aan te passen zodat zijn vrouw ook ’s avonds zou kunnen glanzen.
Meneer was heel blij met het resultaat. Ik had goed naar zijn wensen geluisterd en praktisch met hem meegedacht.
Hij heeft het verhaal van hem en zijn vrouw goed kunnen vertellen.
Tot slot
In mijn werk vertel ik telkens weer een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.
Als dit verhaal u raakt, of de foto vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop: www.glazennest.nl
Het is mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
PDF informatie
Er zijn een groot aantal verschillende informatie Pdf’s over een thema beschikbaar. Op uw aanvraag sturen wij u deze graag toe.
Wilt u weten welke thema’s er allemaal zijn: klik dan hier….
En als laatste:
Ieder object dat ik maak is voor een bijzonder iemand. Zijn of haar verhaal in glas, kleur en vorm omgezet. Op al mijn ontwerpen rust BEELDRECHT en AUTEURSRECHT. Ik verzoek u dus mijn ontwerpen niet zelf te kopiëren of door andere na te laten maken.
Wilt u meer weten over mijn visie en werkwijze – klik dan hier…
Atelier Het Glazen Nest
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
M: 06-19195562
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.