DIEREN in glaskunst
Glaskunst als grafsteen, urnsteen, urn, mini urn en gedenk object
Ik durf hier rustig te schrijven dat ik ruim 25 jaar geleden één van de eersten was die glaskunst voor een grafmonument ging maken. In het begin heel voorzichtig in glas mozaïek en al vrij snel kwamen de vragen naar een bepaald dier uitgevoerd in glas. Soms in de vorm van een grote glasplaat en dan weer als “los object” dat men op of aan het graf kon bevestigen.
En zo gebeurde het ook met allerlei dieren en knuffels. Mijn 1e beertje was onderdeel van een grote glasplaat voor een “stil geboren” baby. Het was eerst puzzelen hoe ik de pluizige vorm van de knuffelbeer goed kon krijgen en ook in de oven goed kon houden. Maar na enige tijd kreeg ik er handigheid in en begon ik vaker een dier in fusing glas te maken. ik was immers de 1e glaskunstenaar die dit deed.
Sinds 2000 maak ik dus dieren in allerlei soorten, maten en uitvoeringen. Van zeer groot tot heel klein. Vanaf een realistische foto tot een dromerige tekening door een familielid of kind gemaakt. Het gaat mij immers om het verhaal van de familie. Dit mag ik vertalen in vorm en beeld.
Hieronder laat ik u een groot aantal foto’s zien van uitgevoerd werk met het verhaal erbij dat ik in het glas wilde vertellen. ik heb geprobeerd het in een zo logisch mogelijke volgorde te zetten en ik hoop dat u het met deze volgorde eens kunt zijn.
Mijn werk op deze pagina wil ik met delen om u aan het denken te zetten en ik vraag u vriendelijk het niet door een ander te laten kopiëren. Helaas gebeurt dit namelijk de laatste jaren zeer vaak en ik vind het bijzonder vervelend dat bepaalde glasmensen (en ik noem hen bewust geen collega) mijn ontwerpen nodig hebben om iets in glas te maken.
DOLFIJN in glaskunst
Dolfijn op blauwe urn-zuil
Het broertje was heel duidelijk. Hij wilde graag dat zijn dolfijn op de urn kwam. De ouders vertelden dat hun zoon de dolfijn had getekend toen hij hoorde dat zijn kleine broer toch was overleden.
Samen met de jongen heb ik alles uitgetekend. En samen hebben we bepaald waar de kleuren zouden komen op de urn-zuil.
“De mevrouw die de uitvaart van onze zoon heeft gedaan heeft ons vorige week wat foto’s van uw werk laten zien en heeft ons uw telefoonnummer gegeven. Ze vertelde ook dat wij met u samen kunnen werken. Wij willen een dolfijn van glas. Kunt u dit samen met ons maken?”
wilt u verder lezen - klik dan hier
Heel langzaam werd het plekje voor hun overleden dochter mooier gemaakt. Ze was al langer overleden maar telkens als moeder iets tegenkwam wat haar aansprak zat ze bij mij en de steenhouwer aan tafel om te bespreken hoe de nieuwste aanvulling zou worden uitgevoerd.
Zoals moeder zelf zei, als ze een carport aan haar huis wilde hebben belde ze ook de aannemer. Waarom dus niet bij het huisje van haar dochter.
De dolfijn is een heel duidelijk dier met veel menselijke trekjes. Zoals hij hiernaast staat afgebeeld in de blauwe kleuren van het water springt hij als het ware uit de zee. Nog nat van alle druppels springt de dolfijn de vrijheid tegemoet.
En heel eenvoudig de naam in letters van glas.
De familie was vrienden van een kennis van mij en via deze kennis kreeg ik de vraag of ik ook een Koi karper in glas kon maken. Een vraag die mij tot dat moment nog nooit was gesteld en waar ik wel even over na moest denken.
Een week later, op een zondagmiddag, dus heel informeel, kwam de kennis met de vrouw van zijn overleden vriend.
wilt u verder lezen – klik dan hier
VOGEL in glaskunst
Via mijn webshop kreeg ik een mail van 2 ouders met de vraag of een bepaald object dat zij hadden gezien ook als urn kon worden gemaakt.
En of ze daarover met mij een afspraak konden maken.
Wilt u verder lezen – klik dan hier
Een vogel moest er in komen. Een vogel die als het ware weg zou vliegen. Een heel duidelijk symbool voor het wegvliegen van hun zus.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
Vrije vogel in paars en blauw glas – grafmonument voor een kind
Hun volwassen kind was een vrije vogel geweest.
Ze was altijd op weg naar iets nieuws en liet zich aan niets en niemand binden. Ze had nooit binnen de lijntjes gekleurd en altijd overal de scherpe kantjes af gehaald.
Wilt u verder lezen - klik dan hier
De steenhouwer belde en vertelde dat hij een bijzondere vraag voor mij had. De man had enkele weken ervoor mijn atelier bezocht om een aantal zaken voor een familie door te spreken en er hij toen een vogel zien staan.
Zijn vraag was dus of ik de vogel nog had staan en of hij, als dit zo was, een familie langs mocht sturen om het object te bekijken.
Wilt u meer lezen – klik dan hier
Mevrouw belde mij voor een afspraak. Haar zusje was enkele maanden ervoor overleden en ze wilde beginnen met de uitwerking van het monumentje.
Haar ouders waren al op leeftijd dus had zij het voortouw maar genomen.
Wilt u meer lezen – klik dan hier
Glazen uiltje in bergkristal als gedenkobject
Een klein roze uiltje. Gemaakt samen met moeder.
En vader heeft de opening in de bergkristal geslepen. En daarna hebben we samen een klein beetje as in de verbinding tussen het werk van vader en moeder gedaan.
Zijn grootste hobby was badeendjes sparen. Hij haar er heel veel.
Dus ook logisch dat een badeendje werd kozen als zijn koester symbool. De hele familie ging badeendjes sparen waardoor de herinnering aan de zoon, kleinzoon en neef tot heden toe verder leeft.
Jan heeft een verhaal te vertellen. En zijn monumentje verteld dit.
Zo wilden de ouders het graag. Eenvoudig zwarte graniet met een beetje kleur. en het belangrijkste symbool is het lieveheersbeestje.
En de naam van hun kind in grote letters op de zuil naast de glasplaat.
2 kleine lieveheersbeestjes in fusing glas. Een eenvoudig en mooi symbool.
In dit urnmonumentje zijn de lieveheersbeestjes gekozen om heel duidelijk te maken waar de overledene voor stond.
Respect voor de medemens.
Lieveheersbeestje in glas als grafmonument
Het lieveheersbeestje klimt op de trap naar boven. Heel symbolisch. En er is een kleine tekst die geschreven is in het eigen handschrift. Heel persoonlijk en klein.
Het verhaal van deze glasplaat is een heel persoonlijk verhaal. Het verhaal van mijn kinderen.
Wilt u meer lezen – klik dan hier
Glazen lieveheersbeestje op koestersteentje
Het lieveheersbeestje is samen met de ouders gemaakt. Het aantal zwarte stipjes geeft aan hoeveel leden het gezin telt. Het is op een klein glad steentje verlijmd, en het past lekker in de hand.
3 kleine liefbeesjes als as koestersteentjes
Toen vader was overleden bleef de oudste zoon maar tekenen.
En uiteindelijk heb ik 1 tekening van hem in glas vertaald. 3 kleine liefbeesjes, zoals hij ze zelf noemde.
Hij, zijn moeder en zijn zusje. En in ieder beestje is een klein beetje as mee versmolten.
Ze hield van het lieveheersbeestje en verzamelde ze al jaren. En toen ze was overleden wilde de kinderen graag een beestje als herinnering aan haar.
En dus heb ik de verschillende kleine lieveheersbeestjes gemaakt voor deze familie. Alle beestjes waren verschillend maar ook familie van elkaar.
BEER, KAT HOND en andere knuffels in glaskunst
De beer in de maan in glaskunst voor het kindergraf
De beer als symbool voor het liefhebben. De maan als symbool voor het loslaten.
De maan is er, en in de avond en nacht kun je hem zien. Maar aanraken kun je de maan niet.
De beer staat symbool voor de koestering. De warmte en liefde en veiligheid die de beer je kind geeft. En die jij je kind ook zo graag mee wilt geven.
Een spelende poes. Zo was de vraag van de ouders. Een leuke kinderlijke poes in mooie roze kleuren.
De ouders kwamen bij mij voor alleen het beestje. Echter toen moeder in de gaten kreeg dat de hele glasplaat van roze glas zou kunnen worden werd ze enthousiast.
En de naam van hun meisje is in haar eigen handschrift gezet. Zo is het helemaal haar eigen monument geworden.
Tijdens een zomerse Open-Deur-Dag kwam een familie mijn atelier binnen gelopen. Ze waren aan het fietsen en hadden ergens gelezen dat ik open was voor bezoek. Dus kwamen ze mijn atelier eens bezoeken. Niet dat ze op zoek waren naar iets hoor, ze waren gewoon nieuwsgierig.
Wilt u verder lezen – klik dan hier
Ze hadden zo van hun hondje gehouden. En nu was hij overleden en gecremeerd. Het huis was leeg. Een urn wilden ze niet op de kast hebben staan. Hun hond was uitgestrooid.
Ze wilden echter wel graag iets tastbaars, een herinnering.
En samen zijn we op een eenvoudig glasplaatje gekomen. Stabiel in een stukje graniet gezet zodat het stevig op het tafeltje zou staan. Op het plaatje is uiteindelijk een foto en de naam gelaserd.
Het is een mooi geheel geworden.
In het mozaïek staan gebrandschilderde tekeningen die het verhaal van het gezin vertellen. Ieder symbool dat op het glasmozaïek is gebrandschilderd verteld over een stukje uit het leven van het kind en het gezin waar het in hoort.
Er is dus heel veel om te kijken.
De overledene hield van zijn schildpad. Het beest was al oud maar had hem overleeft. Voor de familie was het dus duidelijk dat de schildpad in het gedenkobject terug moest komen.
Ik kreeg foto’s van het beest en heb hem wat abstracter in glas gemaakt. En de as zit onder het beestje.
Libelle als kleine glazen urn
De oude dame kwam tijdens een open dag mijn atelier binnen gelopen samen met een vriendin. Ze hadden ergens een artikeltje over mij gelezen en waren gewoon nieuwsgierig. Ik liet beide dames rustig rond kijken en ging verder met mijn werk. Na een minuut of 10 zag ik ze samen zachtjes met elkaar praten en wachtte rustig op de vraag die zonder meer zou gaan komen.
“Mevrouw, kunt u even komen”. De dames hadden een kleine urn met een libelle ontdekt en de oudste van de dames vond hem geweldig. “Weet u, mevrouw, mijn man is een half jaar geleden overleden en ik wist niet goed wat ik met zijn as aan moest. Maar nu ik dit zie weet ik het wel. Mijn man kan toch hierin?”.
Twee dagen later is mevrouw met de asbus gekomen en hebben we samen heel kalm haar man over geheveld naar de glazen urn. Niet al zijn as kon in de urn maar dat was voor mevrouw geen enkel probleem. De rest kon ze in het natuurgebied waar hij altijd had gewerkt uitstrooien.
De mail die ik die ochtend las was er eentje waar ik over na moest denken. De man vroeg mij of ik ook al eens een poes in glas had gemaakt. De poes van zijn opa was namelijk 24 jaar oud geworden en 4 weken ervoor hadden ze het beest in moeten laten slapen. Zijn opa had er enorm veel verdriet van en zat soms middagen lang met de asbus op schoot. Een nieuwe poes wilde de man niet meer want die zou hem overleven en dat wilde hij het dier niet aan doen.
De kleinzoon was het internet opgegaan om een mooie urn voor het dier te zoeken maar had niets gevonden wat hij bijzonder genoeg vond. En toen was hij via een verhaal dat hij had gevonden op mijn website gekomen.
Ik heb er goed over na moeten denken en heb toen om een foto van de poes gevraagd. Er is het nodige geëxperimenteerd maar uiteindelijk heb ik een poes kunnen maken die opa en kleinzoon konden herkennen.
Tot slot
In mijn werk vertel ik een verhaal. Het verhaal van de familie vertaald in kleur en vorm.Als een verhaal u raakt, of de foto van een glasobject vragen bij u oproept kunt u mij altijd bellen of mailen. Ook mag u vanzelfsprekend geheel vrijblijvend mijn atelier in Oldenzaal bezoeken. Bel of mail ons gewoon voor een afspraak, of loop tussen 10 uur en 16 uur binnen op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Er zijn altijd veel glasobjecten in het atelier. Deze zijn vaak voor een presentatie gemaakt of als studieobject. Of gewoon omdat ik het ontwerp zo leuk vond.
Een aantal van deze objecten staan in onze webshop. www.glazennest.nl
Het is ook mogelijk om samen met mij uw eigen ontwerp in glas uit te voeren. We gaan rustig en kalm aan het werk en u ziet hoe het gehele proces verloopt. Bel of mail rustig voor meer informatie over de mogelijkheden en de kosten.
Meer informatie over mijn gedenkwerk per thema kunt u vinden op de pagina Informatie over mijn glaskunst
Op deze pagina staat een overzicht van alle informatie per thema in een PDF die u gratis bij mij kunt opvragen. Het opvragen van een PDF is geheel vrijblijvend.
Noordwal 14, 7571 AM Oldenzaal
T: 0541-533476
E: brenda@glazeniers-glaskunst.nl
Openingstijden: 10-16 uur op de laatste vrijdag en zaterdag van elke maand, en op afspraak.
Verzoek
In het Glazen Nest maak ik monumenten en gedenkobjecten met een eigen identiteit, een eigen persoonlijkheid. Ieder object dat wij maken is eenmalig en uniek. Het wordt speciaal voor de overledene gemaakt in samenspraak met de familie.Op deze website deel ik mijn kennis met u. Ik geef veel informatie over alle mogelijkheden met glas voor gedenkobjecten en monumenten. Dit doe ik bewust omdat ik u wil informeren.
Met enige regelmaat zie ik mijn ontwerpen terug bij anderen, en daarom verzoek ik u het volgende:
- Kopieer mijn ontwerpen niet.
- Laat ze ook niet respectloos door een andere kunstenaar uitvoeren.
- Kopieer ook geen werken die uitgevoerd zijn voor iemand anders.
- Heb respect voor de andere families. Ik geef veel tijd en energie aan de ontwikkeling van mijn werk en puzzel met een familie op de vorm en de kleuren, net zo lang tot het verhaal dat zij willen vertellen klopt.
Laten wij samen uw eigen verhaal vertellen, een nieuw en persoonlijk voor u vormgegeven verhaal.
Visie
Ik wil een verhaal vertellen. Het verhaal van de overledene en zijn of haar familie. Het is iedere keer weer een nieuw verhaal, een uniek verhaal over een uniek mens, een unieke familie.
Het doel is die verhalen een vorm en een kleur te geven en daar zijn veel verschillende mogelijkheden voor. Zo ontstaat een tastbare plek waar herinneringen, hoop en dromen vorm hebben gekregen. Een plek, een object, waar je tegenaan kunt praten, dat je kunt verzorgen, waar je iets bij kunt achterlaten.
Een plek waar jij jezelf kunt zijn, omdat dit de plek is waar jij je dierbare herkent.
De leeftijd maakt eigenlijk niet het verschil voor het gevoel van je dierbare missen.
Ouders hadden dromen voor een te vroeg geboren baby. Hoop, verwachtingen.En met het overlijden
van het kindje is dat alles vervlogen.
Kinderen die ouders verliezen; wat maakt het uit hoe oud het kind is?
Of iemand nu 5 of 50 is, de overleden ouder is er niet meer en het kind kan zijn/haar verhaal niet meer rechtstreeks vertellen. Dromen voor de toekomst zijn vervlogen en de hoop is verdwenen.
De man of vrouw die de partner heeft verloren.
Niet meer samen ouder worden; de overlevende wordt nu ouders en de geliefde nooit meer.
Niet meer samen koesteren, niet meer samen liefhebben.
Iemand die een broer of zus verliest. Afscheid nemen van degene die je jeugd heeft meegemaakt, die dingen van je weet die niemand anders weet. Het verlies van de persoon waar je als kind mee lachte en ruzie mee maakte. De persoon waar je je ouders mee deelt. Het overlijden van je broer of zus betekend ook afscheid nemen van een deel van je jeugd.
